Co to jest system plików Apple i dlaczego jest lepszy niż HFS+?

Jeśli śledzisz wiadomości dotyczące najnowszej wersji systemu macOS firmy Apple, być może zauważyłeś wzmiankę o systemie plików Apple, w skrócie APFS. To jeden z tych drażliwych tematów, którym nie poświęca się zbyt wiele uwagi. Jest to jednak podstawowa struktura leżąca u podstaw doświadczenia użytkownika z systemem operacyjnym. APFS zostanie ukończony dopiero w 2017 r., ale możesz poznać jego przedsmak w wersji zapoznawczej dla programistów, która jest teraz dostępna w Sierra.
Różnice i ulepszenia
Aby szybko przejrzeć, system plików to podstawowa struktura używana przez system operacyjny do przechowywania i pobierania danych. Różne systemy plików przyjmują różne podejścia do tego zadania. Ponieważ komputery stały się szybsze, nowsze systemy plików wykorzystały tę poprawę, oferując nowe funkcje i dostosowując się do współczesnych potrzeb w zakresie pamięci masowej.
HFS+, system plików dostarczany obecnie w nowych komputerach Mac, ma osiemnaście lat. HFS, jego protoplasta, jest starszy niż film o bromance Toma Cruise’a „Top Gun”. To trochę jak stara Toyota. Nadal działa (może zaskakująco dobrze), ale nie zdobywa żadnych medali.
APFS to nie tyle aktualizacja do HFS+, co milowy krok naprzód… do teraźniejszości. Chociaż jest to duże uaktualnienie dla użytkowników Apple, wydaje się, że Apple raczej dogania inne systemy, niż je wyprzedza. Niemniej jednak aktualizacja nie nastąpi o dzień za wcześnie.
Klonowanie i integralność danych
APFS wykorzystuje schemat zwany kopiowaniem przy zapisie, aby natychmiast tworzyć klony zduplikowanych plików. W systemie HFS+, gdy użytkownik powiela plik, kopiowany jest każdy pojedynczy bit. Zamiast tego APFS tworzy klon, manipulując metadanymi i przydzielając miejsce na dysku. Jednakże żadne bity nie są kopiowane, dopóki sklonowany plik nie zostanie zmodyfikowany. Gdy klon odbiega od oryginalnej kopii, te zmiany (i tylko te zmiany) są zapisywane.
Kopiowanie przy zapisie poprawia również integralność danych. W innych systemach, jeśli wolumin zostanie odmontowany z oczekującymi operacjami nadpisywania, może się okazać, że część systemu plików nie jest zsynchronizowana z resztą. Kopiowanie przy zapisie pozwala uniknąć problemu, zapisując zmiany w wolnym miejscu na dysku zamiast nadpisywać stare pliki. Dopóki operacja zapisu nie zakończy się pomyślnie, stary plik będzie wersją kanoniczną. Stary plik zostanie usunięty dopiero po pomyślnym skopiowaniu nowego pliku.
Migawki systemu
Migawki stanowią poważną aktualizację i są udostępniane częściowo poprzez architekturę kopiowania przy zapisie. Migawka to obraz systemu plików, który można zamontować tylko do odczytu w danym momencie. Gdy zmienia się system plików, zapisywane są tylko zmodyfikowane bity. Może to sprawić, że tworzenie kopii zapasowych będzie prostsze i bardziej niezawodne. Biorąc pod uwagę niezgrabne rozczarowanie twardymi łączami, jakim stał się Time Machine, może to być poważne ulepszenie.
Jakość usług we/wy
Być może widziałeś termin Jakość usług (QoS) w instrukcjach konfiguracji routera. Funkcja QoS nadaje priorytet wykorzystaniu przepustowości, aby uniknąć spowalniania zadań priorytetowych. Na routerze stosuje reguły zdefiniowane przez użytkownika, aby zapewnić wybranym zadaniom największą przepustowość. Podobno funkcja QoS firmy Apple nadawałaby priorytet operacjom użytkownika, takim jak aktywne okna. Zadania w tle, takie jak kopie zapasowe Time Machine, zostaną zdegradowane. Może więc mniej piłek plażowych?
Szyfrowanie natywne
W świecie post-Snowdena szyfrowanie jest w modzie. Apple coraz bardziej kładzie nacisk na bezpieczeństwo swoich systemów. Wbudowane, silne szyfrowanie nie jest zaskoczeniem. W przypadku APFS firma Apple stosuje bardziej zróżnicowany schemat szyfrowania niż obecne podejście „cały dysk albo nic”. Użytkownicy mogą używać jednego klucza do szyfrowania wszystkich swoich danych lub używać wielu kluczy szyfrowania do oddzielnego blokowania poszczególnych plików i folderów. Oczywiście nie możesz też niczego zaszyfrować, ty draniu, który może cię obchodzić.
Optymalizacja dysków SSD i Flash
Optymalizacja pamięci flash została wymieniona jako główna funkcja APFS, ale jej wdrożenie nie jest porywające. Zamiast korzystać z ich niezwykłego stopnia integracji systemów, Apple przeniósł niektóre funkcje zwykle obsługiwane przez chipy dysków SSD do systemu operacyjnego. To bardziej tak, jakby system plików wiedział o dyskach SSD, a nie był dla nich zoptymalizowany.
Dynamiczna zmiana rozmiaru partycji
Partycje logiczne na dysku APFS mogą dynamicznie zmieniać rozmiar. Użytkownicy muszą jedynie określić liczbę żądanych partycji. Następnie system plików na bieżąco ustala alokację dysku. Każda partycja zajmuje tylko miejsce na dysku, którego używa do przechowywania plików. Pozostała część miejsca na dysku jest do wykorzystania przez dowolną partycję. Jest fajnie, ale bardziej przypomina metafoldery niż cokolwiek innego.
Wniosek
Czy to ma znaczenie? Dla programistów i zaawansowanych użytkowników jest to niesamowite. Dla zwykłych użytkowników komputerów Mac nie powinno być dużej różnicy zewnętrznej. I chociaż aktualizacja jest świetna, nadal brakuje kilku elementów. Wyraźnie brakuje natywnej kompresji, podobnie jak sum kontrolnych danych użytkownika. Oczywiście wszystko może się zmienić do 2017 roku, więc obserwujcie tę przestrzeń.
Często zadawane pytania i ich rozwiązania
Jaka jest różnica między hfs+ i apfs?
HFS+ i APFS to systemy plików używane w komputerach Mac. Główne różnice między nimi to: 1. Architektura: APFS ma architekturę 64-bitową, co pozwala na obsługę większej ilości plików i danych niż HFS+. 2. Wydajność: APFS oferuje szybsze operacje, takie jak kopiowanie, przenoszenie i usuwanie plików. 3. Zarządzanie przestrzenią: APFS zużywa mniej miejsca na dysku i zmniejsza fragmentację, co zwiększa efektywność przechowywania. 4. Optymalizacja dla SSD: APFS jest zaprojektowany z myślą o dyskach SSD, co przyczynia się do lepszej wydajności na nowoczesnych urządzeniach. Dzięki tym zaletom APFS jest bardziej nowoczesnym rozwiązaniem niż HFS+, zwłaszcza dla użytkowników korzystających z dysków SSD.
Jaki system plików Mac?
System plików używany w Macach to przede wszystkim APFS (Apple File System), który jest zoptymalizowany dla dysków SSD. Dlatego APFS jest najlepszym formatem dla dysku zewnętrznego do Maca, jeśli komputer wykorzystuje obsługującą ten format wersję macOS. Jeśli wersja jest inna albo jeśli planujesz podłączać dysk do Maców nieobsługujących APFS, wykorzystaj format Mac OS Extended (kronikowany).
Który system plików jest podstawowym systemem plików używanym przez firmę Apple w obecnych komputerach Macintosh?
Podstawowym systemem plików używanym przez firmę Apple w obecnych komputerach Macintosh jest Apple File System (APFS). APFS jest nowym systemem plików dla urządzeń MacOS, iOS i Apple. Jeśli natomiast korzystasz z komputera z systemem Windows i chcesz czytać oraz zapisywać pliki na dysku sformatowanym w APFS, możesz skorzystać z APFS for Windows by Paragon Software.
Jeśli ciekawią Cię artykuły podobne do Co to jest system plików Apple i dlaczego jest lepszy niż HFS+?, zajrzyj do kategorii Mac i odkryj jeszcze więcej interesujących treści.
Dodaj komentarz
Możesz być zainteresowany